Domanović je njegovao realističku pripovjetku iz gradskog i seoskog života nastojeći da pruži psiholosku analizu. U pripovjetkama iz seoskog života Domanović ide u dvije krajnosti. Na jednoj strani idealizuje život, na drugoj slika njegove nakaradnosti: na jednoj strani je optimista, na drugoj je pesimista - slika razočarane i izgubljene pojedince. Domanovićeva seoska pripovjetka predstavlja silaznu putanju u razvitku ovoga žanra. Političke prilike za vrijeme vladavine Aleksandra Obrenovića opredjelile su Domanovića za političku i društvenu satiru i tu je on ostvario nekoliko izvrsnih satirično-alegorijskih pripovjedaka. Ove pripovjetke predstavljaju novinu u srpskoj realističnoj prozi i promovišu novi književno-umjetnicki oblik. Negova satira je politički aktuelna, ubojita i bespoštedna. Njena meta nije samo vlast i njena tiranija nego i beskičmenjaštvo, podaništvo i servilnost. Najbolje u ovoj vrsti su Danga, Vođa, Kraljević Marko po drugi put među Srbima, Stradija. Ova Domanovićeva proza označava najvišu fazu kritičkog realizma u srpskoj književnosti.
Download
0 komentar(a) :
Objavi komentar