Veselin Čajkanović je prvi srpski istoričar religije. Rođen je u Beogradu 28.marta 1881.godine. Završio je Prvu mušku gimnaziju 1899.godine, a potom na Velikoj školi studirao klasičnu filologiju. Po završetku studija, kao državni pitomac, nastavlja obrazovanje u Nemačkoj. U Lajpcigu - Lipsku četiri semestra izučava klasičnu filologiju, ali i jevrejski i staroslovenski. Doktorirao je u Minhenu. Vraća se u Beograd i 1908.godine postaje docent za latinski jezik na Filozofskom fakultetu.
Aktivno je učestvovao u balkanskim i Prvom svetskom ratu, kao i u bici na Konatici, u borbama za oslobođenje Beograda, na Solunskom frontu i Kumanovskoj bici. Oboleo je od trbušnog tifusa i bio evakuisan na Krf. Posle rata je jedno vreme vršio dužnost upravnika Državne štamparije i načelnika Odeljenja za višu nastavu Ministarstva prosvete. Godine 1919. postaje vanredni, a 1921. redovni profesor Filosofskog fakulteta u Beogradu.
Sud časti narodne vlasti doneo je aprila 1945. godine odluku da ga kazni udaljenjem sa Beogradskog univerziteta zato što je tokom okupacije Srbije obavljao dužnost dekana Filosofskog fakulteta, što je ocenjeno kao kolaboracija sa nemačkim okupatorom. Neposredno nakon što je primio tu odluku, Čajkanović se razboleo, pao u postelju i iz nje nije ustao do svoje smrti avgusta 1946. godine. Danas jedna ulica u naselju Medaković u Beogradu, nosi njegovo ime.
Download
0 komentar(a) :
Objavi komentar